ورق فومیزه پی وی سی یا فوم پلی وینیل کلراید سخت، که به ورق ضد آب نیز معروفند محصولی نسبتا جدید است که در سال‌های اخیر به دلیل قابلیت بالای رقابت با چوب و ترکیبات آن که استفاده از آنها با تاثیر منفی بر محیط زیست همراه بوده؛ سهم عظیمی از این بازار را به خود اختصاص داده است.
ورق فومیزه پی وی سی با اضافه کردن مواد مختلف افزودنی از جمله عامل فوم‌زا و عامل کنترل‌کننده گرانروی مذاب برای کنترل ساختار فوم‌ها به پلیمر پی وی سی تولید می‌شود. در مراحل تولید ورق پی وی سی پلیمر PVC و مواد افزودنی در میکسر و به کمک گرمای اصطکاکی با یکدیگر مخلوط می‌شوند. سپس مواد مخلوط شده وارد خط تولید می‌شود تا در اثر اصطکاک، برش و حرارت ذوب شوند. در انتهای اکسترودر بر اثر حرارت ایجاد شده عامل فوم‌زا عمل می‌کند. معمولا مواد شیمیایی به عنوان عامل فوم‌زا بکار می‌روند که در اثر حرارت، گاز دی اکسیدکربن یا نیتروژن آزاد می‌کنند. گاز آزاد شده در PVC باعث ایجاد حفره‌های ریزی می‌شود که با کنترل شرایط و با بکارگیری مواد کمک فرآیند می‌توان، اندازه و پراکندگی آنها را کنترل نمود. در نهایت این مواد از قالب ورق عبور داده شده و پس از برش برای بسته‌بندی آماده می‌شود.
استفاده از ورق پی وی سی در سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم و در پی رشد اقتصادی و تب کاهش استفاده از چوب با نیت حفظ درختان و محیط زیست شدت یافت. با تولید و استفاده از چوب‌های مصنوعی همچون نئوپان، MDF و … بشر به سمت کاهش استفاده از چوب درختان رفت اما انتشار گاز بنزن و فرمالدهید در محیط باعث شد که استفاده از آنها کاهش یافته و حتی در برخی از نقاط جهان استفاده از آن ممنوع شود. در دهه 70 میلادی نیاز مذکور در کنار ضعف چوب و کالاهای جایگزین شده در برابر رطوبت منجر به تولید و معرفی ورقهای پی‌وی‌سی فومیزه در اروپا گردید.
